رزمایش موشکی نیروی هوافضای سپاه، با موفقیت انجام شد. پس از این رزمایش، رسانه‌ها و خبرگزاری‌های بین‌المللی نسبت به آن واکنش نشان دادند. مثلا خبرگزاری فرانسه در این‌باره گفت: «ایران با ایستادگی درباره تحریم‌های آمریکا آزمایش موشکی انجام داد» و یا خبرگزاری سی‌ان‌ان آمریکا اعلام کرد: «ایران آخرین آزمایش موشکی خود را علی‌رغم تحریم‌های آمریکا انجام داد.»
مقامات غربی نیز هر کدام نسبت به رزمایش موشکی ایران، عکس‌العمل نشان دادند که طی آن سخنگوی وزارت خارجه آلمان اظهار داشت که آزمایش اخیر موشکی ایران ناقض مفاد برجام نیست. هم‌چنین «جان کربی» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز گفته است که آزمایش‌های موشکی اخیر ایران مفاد برجام را نقض نمی‌کند. اما «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی سی‌تی‌وی کانادا اعلام کرد: «ایران می‌داند که بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، آزمایشات موشکی‌اش تخلف محسوب می‌شود… از این رو، تأسف‌بار است که آنها چنین روندی را در پیش گرفته‌اند.»
پس از آن، بان‌کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، با انتشار بیانیه‌ای ضمن اشاره به قطعنامه ۲۲۳۱ مدعی شد: «در آن قطعنامه، از ایران خواسته شده است تا هیچ فعالیت مرتبط با موشک‌های بالستیک قادر به حمل سلاح‌های هسته‌ای را ـ شامل شلیک موشک‌هایی که از چنین فناوری‌هایی استفاده می‌کنند ـ پیگیری نکند.» او هم‌چنین از تهران خواست با اعتدال، احتیاط، و عقل سلیم عمل کند تا از طریق اقدامات عجولانه، تنش‌ها افزایش نیابد.
در حالی که ظریف در شرق آسیا به سر می‌برد، جان‌کری، «نگرانی» خود را از وضعیت پیش آمده به همتای ایرانی خود انتقال داده است؛ اقدامی که ساعتی قبل از سوی «مارک تونر»، معاون سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مورد تأیید قرار گرفته است.
در داخل نیز، روحانی که پیش‌تر در روز افتتاح فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی، از قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) سپاه پاسداران تشکر و قدردانی به عمل آورده بود، اما این‌بار در پی رزمایش موفقیت‌آمیز موشکی سپاه، هیچ‌گونه عکس‌العملی از خود نشان نداد و تنها سخنگوی وزارت امور خارجه پشت تریبون آمد و در موضعی کاملا انفعالی، از صلح‌آمیز بودن برنامه موشکی ایران سخن گفت. این در حالی است که دولت می‌توانست با دفاع تمام‌قد از رزمایش اخیر مثلا با صدور پیام تبریک، مانع از گمانه‌زنی‌های مقامات غربی در خصوص نقض قطعنامه شورای امنیت از سوی ایران شود.
«ابراز نگرانی» مجدد جان‌کری، بار دیگر ماجرای تلخ نرسیدنِ محموله‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی ایران به یمن را زنده کرد که ضمن آن وزیر خارجه آمریکا طی تماس تلفنی با همتای ایرانی‌اش، نسبت به این اقدام ایران «ابراز نگرانی» کرده و مدعی شده که ظریف هم با اطمینان‌دادن به نرسیدنِ آن محموله به یمن، خیال او را راحت کرده است؛ ماجرایی که هیچ وقت از سوی مقامات وزارت امور خارجه ایران تکذیب نشد.
همه این‌ها در حالی است که رئیس جمهور، در نشست خبری اخیر، «سیگنال مذاکره» بر سر مسائل غیر هسته‌ای را به غرب مخابره کرده و درخت «امید» اعمال فشار بر ایران از سوی غربی‌ها را آبیاری نموده است.
با این وجود، محمد جواد ظریف که همه‌ی افتخاراتش را در توان دیپلماسی خود می‌داند و رسانه‌های حامی دولت نیز بر «ظرفیت» بالای دیپلماسی او و اثرات مثبت برجام در خنثی کردن جو ایران‌هراسی تأکید دارند، اکنون در مخمصه‌ی پاسخ به «نگرانی» همتای آمریکایی خود قرار گرفته و شاید دارد به سیگنال ارسالی روحانی فکر می‌کند.
قطعا ظریف بین «فشارهای داخلی» و «نگرانی‌های کری» باید یکی را انتخاب کند و عملا «اعتدال» نمی‌تواند بالانسی میان این دو به وجود آورد. چرا که او پیش‌تر در مصاحبه با سالنامه اعتماد مطرح کرد که «قدم‌زدن» با جان کری را به «انتقادات داخل ایران» که او آن را «فشارهای داخلی» می‌نامد، ترجیح می‌دهد.
ظرفیت بالای دیپلماسی ظریف حتی نتوانست یک قاضی دادگاه آمریکایی را تحت تأثیر قرار دهد و درست در روزی که در عرصه‌ی دفاعی، موشک‌های بالستیک ایران، آزمایش می‌شوند، اما در عرصه‌ی جهانی، ایران به پرداخت ۱۰٫۵ میلیارد دلار غرامت به خاطر دست داشتن در حادثه ۱۱ سپتامبر محکوم می‌شود! رقمی که دقیقا برابر با هزینه‌ی خرید هواپیماهای فرانسوی است.
